خاطره ها
خاطره ها
خاطره ها
من به اين نتيجه رسيدم خاطرات ارزشمند هستند.
لازم نيست قلم شيوا و خيلي خوبي آدم داشته باشه.
سبك فكر كردن هر آدمي خاص خودشه.همونو بنويسه.
فكر كنه داره براي يكي تعريف مي كنه.ملاحظه اينو نكنه اگه فلاني بخونه چي!
مي دونيد چرا اينو مي گم؟
الان اگه يكي بياد بهتون بگه اين كتابو بگير خاطرات مادرت يا پدرته قبل تولد تو تا الان؟
خدايي؟ مشتاق نمي شين بخونين؟
خوب اين نوشته ها فايده هم دارن.
كمك مي كنن بچمون با تفكر ما آشنا بشه وقتي يه چيزي بهش مي گيم بهتر ما رو درك كنه.
مثلا توي يكي از صفحات خاطراتمون يه تجربه تلخ ولي ارزشمند رو نوشتيم بچه هم خونده.
يه روز بر اساس تجربه اي كه از گذشته داريم به بچمون مي گيم عزيزم اين كارت اشتباهه مواظب باش.
اگه اون خاطره ي ما رو بدونه درك مي كنه.
شايد اگه همون موقع براش اون خاطره رو تعريف كنيم حمل بر نصيحت بشه اصلا گوش نده.چه برسه به اينكه پند بگيره.
سعي كنيد خاطراتتونو بنويسيد.بعضي وقتها براي خود آدم هم جالبه خوندن خاطرات خودش بعد مدتها.
من خيلي وقته مي نويسم.
هميشه يه سالنامه دم دستم هست........
يه موقع هايي سالنامه هاي مثلا 7-8 سال پيش مياد جلو دستم آي كيف مي كنم مي خونم...............به به.........
