سیزده بدر

سلام آرامش قلبم ، سلام نور چشمونم، سلام  ثمره عشقم.خوبی؟اصلا کجایی؟حالی از ما نمی گیری؟

امروز سیزده بدر بود .

مامانم می دونی یعنی چی؟

یعنی همه ایرانیا می رن به دامان طبیعت و یک روز رو خوش می گذرونن .

از طرفی روز آخر تعطیلات نوروزه.

و اینکه رسمه توی این روز سبزه ها رو به هم گره بزنند و آرزو کنند و هم اینکه سبزه سفره هفت سین رو به آب روون بدن تا با خودش ببره.

یه پیام بهداشتی هم بدم: باید مواظب باشیم توی این روز قشنگ به طبیعت آسیبی وارد نکنیم.

خلاصه اینکه خوش می گذره.

امسال خداروشکر سال خوبی رو شروع کردیم.

بر خلاف 2 سال گذشته که همش عزا و غم بود امسال از اولش همش عروسی و شادی بوده که ایشالله ادامه داشته باشه.

امسال خونه من و بابایی ،  مهمون زیاد داشت.

حتی فردا هم عموی من قراره بیان خونمون.

از شهر زادگاهم.

بعد فوت بابای من ، عمو و  در کل فامیل احساس وظیفه بیشتری می کنند که به من که شهر دیگه ای زندگی می کنم سری بزنند و جویای احوال ما باشن.

دستشون درد نکنه.

 من 3 تا عمو دارم که همه به نوعی شباهت زیادی به پدرم دارن ، با دیدنشون دلم پر می زنه برای بوسیدن و در آغوش گرفتن پدرم.

حتی امروز توی سیزده بدر هم همش یاد بابام بودم .

می دونی چرا؟

آخه برای بار سوم رفتیم کنار رودخونه منتهی به سد شهرمون که سال اول ازدواجم یادمه خانواده من و خانواده بابایی همه همینجا  دور هم بودیم  و خیلی خوش گذشت. با تفنگ بادی به یه قوطی نوشابه شلیک می کردیم. اولین متقاضی شلیک من بودم که مستقیم زدم به هدف و بابای خدا بیامرزم هورا کشید و گفت الحق که بچه پلیسی.رومو سفید کردی!

در هر صورت کودک نازنینم خیلی خیلی خیلی حیف شد که نمی تونی بابای منو ببینی ، دلم بابت این قضیه خیلی می سوزه.

فقط بدون من عاشق پدرم هستم.

خدا بیامرزدش.

منتظرتم بی صبرانه هدیه آسمونی من.